TRUE STORY: GANITO KALAKI ANG AKIN

Habang nakatambay kami sa sasakyan ni Sam.

(Abz hawak ang isang spring na almost 6 inches yung haba. Bigla nyang sinukat sa kamay nya at nakita ni Sam)

Sam: Parang ganito kahaba ung akin.
Abz: Oh, talaga?
Sam: Oo ganito nga. (Sinukat sa daliri nya) Ito pre totoo to eh ganito raw yung sukat nito.
Jon: Oh totoo bayan?
Abz: Sasabihin ko dapat yan eh. Parang ganyan din kasi yung sukat ng akin.

(Sam, Abz . Nagkatinginan. Sabay tawa.)

Sam: POTA ang gay. Kalalaking tao, putotoy pinag uusapan.

TRUE STORY: PANDIDILIG SA HALAMAN

Habang nakatambay sa Ron' Store.

Ton: Abz. Bili kanaman ng Pop.
Sam: Oo nga pa-softdrinks ka naman.
Abz: Timpla nalang tayo ng Ice Tea.
Sam: Okay yun.
Abz: Para mas mura.

(Bumili si Abz ng Ice Tea at Yelo at tinimpla yung Ice Tea)

Ton: Anong gagawin mo dyan?
Abz: Ah, ito. Nag titimpla ako ng Ice Tea. Ipan didilig ko sa halaman...
Ton: ( Na stun ... sabay alis)

I WANT ALL US BACK FOR GOOD

"Whatever I said, whatever I did I didn't mean it

I just want you back for good

Whenever I'm wrong just tell me the song and I'll sing it

You'll be right and understood"

Nung narinig ko itong song na ito... isang bagay lang yung pumasok sa isip ko. Yung mga bago kong nakilalalng mga kaibigan ko. Mahigit 2 months na ang nakakaraan nung nakilala ko sila. Sa loob ng 2 months na yun naging malaya ako. Hindi ko alam pero naging malaya ako. Pero sa loob din ng 2 months na yun marami akong natutunan.

Nung un akala ko hindi uubra ang totoo kong ugali sa kanila. Kailangan ko pang mag adjust at pakibagayan silalng lahat. At masaya akong ginawa ko yun. Bawat isa sa kanila pinag aralan ko, inalam ko kung paano sila mag isip, kung paano sila makitungo sa iba, at kung paano sila mag handle ng isang sitwasyon. Lalong lalo na pagdating sa problema.

Iilan lang yung nakita kong totoo, yung pedeng pagkatiwalaan, yung pede mong maksama bilang kaibigan habang buhay.

Dahil sa mga bagay na yan, natuto akong makipag sabayan, kahit hindi ko nature yung ganun. At first pinakita ko kung sino talaga ako but I think kulang pa yun, kailangan ko ma i-please lahat sila.

Pero hindi ko rin natagalan, tahimik akong tao. Ayoko sa mga issue. Hindi ganyang buhay yung kinalakihan ko. Kahit na sabihin natin na marami akong problem sa family...hindi ko nakalakihan na ang mga itinuturing kong kaibigan at kakampi at sila mas mag cause ng pain sa akin.

Pero kahit ganun, pinahalagaan ko parin sila walng labis walang kulang. Di sasama loob ko kahit sa tingin nila hindi ako mapag kakatiwalaang tao. Wala rin akong aamining pagkakamali maliban sa kasalanan ko kay Trip at Damp (alam nyo na yun brad). Maliban dun wala na. up to the last naging totoong tao ako ... gusto ko iparamdam sa inyo kung paano ako magpahalaga ng isang kaibigan.

Salamat sa lahat. Trip, Damp, Vinz, Drew, Nhads, Ants, Tarax, Bro, Chris, Bad, Try and Rob,Pike, Yum. Salamat sa lahat.

"Unaware but underlined I figured out this story

It wasn't good

But in the corner of my mind I celebrated glory

But that was not to be

In the twist of separation you excelled at being free

Can't you find a little room inside for me"

Di ako nag sisi na nakilala kayong lahat, pero nag sisi ako sa mga nasayang na oras dahil sa daming issue na nangyari. Imbes na maging close tayo sa isat isa, dahil sa issue hindi na nag yayari yun. Nag kakaroon tayo ng bounderies sa bawat isa. Sayang talaga.

Pero marami pa namang araw para itama ang lahat diba. Hahaha.. HINDI EMO NOTES TO AH. Tsaka pede ba tantanan nyo na ako sa kaka bansag na emo. Bakit sa lahat ng kaibigan na na kilala ko bukod tangi kayo lang nag sasabi na EMO ako. Di ko talaga ma gets yung part na yun.

"And we'll be together, this time is forever

We'll be fighting and forever we will be

So complete in our love

We will never be uncovered again"

Stay safe always guys. Meet me halfway.

TO SAVE A LIFE

Nung napasok ako sa community ng CFC FFL 8 years ago (dating nung hindi pa you know).

Kaya ako sumali dahilgusto ng tatay ko ... pero ayoko. OO ayokong mag youth camp noon. Pero wala ako magagawa tatay ko yun. So ginawa kong sumali at mag youth camp para lang maplease angtatay ko.

Akala ko hangang duon lang yun, pero hindi pala.

Hindi ko alam kung paano ako nakatagl ng 8 years sa community, hindi ko alam. Basta ang alam ko lang masaya ako.

Pero bakit nga ba To Save a Life?

Feeling ko kasi ... ay hindi pala. Totoo palang iniligtas ng community ang buhay ko ... totoo... peksman!

Iniligtas ng mga taong nakikialam sa buhay ko yung buhay ko ... Sa totoo lang suko na ako eh, I quit kung baga! Hindi ko na kaya eh. Lalaban pa ba ako.Pero dahil sa mg taong nakilala ko nag bagao takbo at pananaw ko sa buhay!

Pero bakit ganun nung napasok ako sa community nag karoon ako ng dahilan para bumangon sa umaga ... nung una kaya ako umaatend kasi naka kuha ako ng matitinong kaibigan. (Matitino nga ba?) yung lang ang dahilan ko noon. Hangang isang araw nadagdagan ang rason ko para bumangon, hindi lang para sa mga kaibigan ko, para narin sa mga taong pumapasok sa youth camp. Nakita ko yung sarili ko sa kanila, lalo na yung mga na one to ones ko . Yung mga problemang dinaraanan nila, kung paano nila lakas loob na sabihin sa sarili nila sa suko na sila! Parang gusto kong maranasan nila yung nararanasan kong saya, kung paano binago ng community yung buhay ko, gusto kong maging part ng pag babago nila, gusto kong makahanap sila ng makakaramay sa loob ng community katulad ko!

Ngayon isa na sya sa mga rason kung bakit ko kailagan wag sumuko, dahil dun sa mga taong pinagkakatiwala sakin ni God. Feeling ko madidisappoint ko si God pag sumuko ako, feeling ko sobrang pinag kakatiwalaan ako ni God sa mga taong ito para lang sabihin ko sa sarili ko at sabihin sa kanya na suko na ako.

Yung community na tinatangihan ko noon, sya pala ang mag liligtas at magbabago ng buhay ko.

Yung community na iniiwasan ko, sya pala mag bibigay sa akin ng mga matitinong kaibigan ... OO MATITINONG KAIBIGAN .... ( parang ang plastiko ko nung sinabi kong matitino sila ). Hahaha ...

Excited ako pag nagkakaroon ng Youth Camp or CLS kasi another soul ... another life. Excited ako kung paano nila babaguhin ang buhay ko at kung anoang impact ko sa kanila! Exciting diba!

Haist ... sana lang makita ko na kayo mga tupa ko ... wahahaha ...Kasi naman eh liwaliw ng liwaliw eh. Like shepherd like sheep ... mga gimikerong frog! Sam kasi eh ... Wahahaha .. Peace...

Life is a journey, not so much to a destination, but a transformation. Looking back doesn't it sometimes feel like our richest times come right in the midst of our hardest? But God made us to life in community, to laugh and cry. To hurt and to celebrate with each other, no matter what were going through. And transformation is tough, and we dont always end up where we think we will. But we have to remember, that even when we struggle to believe in Him, He always believes in us.

-- CHRIS Chris VAUGHN from the movie TO SAVE A LIFE.